زنده باد التحریر،
حباب دموکراسی و ارتش بیطرف ترکید!
کامران پايدار
در هفته گذشته دختر دانشجوی 20 ساله جوانی به نام علیا ماجده المهدی در مصر در اعتراض به فشارها و انواع تهدیدهای ارتجاعی مذهبی که از جانب فرقه های مرتجع اسلامی امثال اخوان المسلمین به جامعه و نسل جوان مصر تحمیل میشود٬ عکسهای برهنه خود را در وبلاگش به نشانه اعتراض علیه خشونت و جنایات مذهبی و اسلامیستها در مصر به نمایش گذارد. اقدام جسورانه علیا ماجده المهدی نقطه عطفی بود در اعتراض به وضعیت موجود در مصر٬ انعکاس جهانی یافت و از جانب همه انسانها و سازمانهای مدرن و آزادیخواه و برابری طلب و سکولار مورد استقبال و حمایت قرار گرفت. اما این همه ماجرا نیست.
از جمعه تاکنون 5 روز است که دوباره موج گسترده و پرشور مبارزات جوانان و مردم به جان آمده مصر از سرمایه داری، از مذهب، از فقر و فلاکت و نابرابری اقتصادی و اجتماعی٬ و برعلیه حکومت فاسد و سرکوبگر نظامیان حاکم به رهبری طنطاوی در صفوف دهها هزار نفری شروع شده است .بنا به اخبار در طی چند روز گذشته بیش از 33 نفر از جوانان و مردم به دست مزدوران حکومت فاسد طنطاوی و عصام شرف به ضرب گلوله و یا بر اثر انواع گاز اشک آور و اعصاب که توسط پلیس ضد شورش بکار گرفته شده به قتل رسیده اند. سازماندهندگان دور جدید اعتراضات عمدتا گروه جوانان 25 ژانویه و برخی دیگر از گرایشات رادیکال و انقلابی و غیر مذهبی هستند. فرقه های ارتجاعی مذهبی امثال اخوان المسلمین در حالیکه در کنار حکومت سرکوبگر نظامیان برای حفظ همان نظم و سیستم ضد انسانی دوران مبارک ایستاده اند با اتخاذ مواضع ریاکارانه و چند پهلو مردم را دعوت به حفظ آرامش مینمایند!
میدان التحریر قاهره و در دیگر شهرهای بزرگ مصر دهها هزار نفر از مردم معترضی که خواهان ادامه انقلاب و دستیابی به خواستهایشان یعنی آزادی و برابری و رفاه هستند دوباره به میدان آمده اند. تظاهر کنندگان با شعارهای مرگ بر طنطاوی و در اعتراض به وعده های پوچ و دروغین انتخابات و دموکراسی و همه این نوع مزخرفاتی که در تریبونهای بورژوازی هر روزه نشخوار میشود دوباره به میدان آمده اند. مردم میگویند ما حاکمیت زور و سرکوب نظامیان و وعده های دروغین انتخابات و دموکراسی با طعم فقر و گرسنگی را نمیخواهیم، حکومت نظامی و دیگر جریانات ارتجاعی مذهبی سلفی و اخوان المسلین و ... باید گورشان را گم کنند. مردم میگویند این انقلاب تا امروز نتیجه ای برای بهبود زندگی و معیشت ما نداشته است. خواست مردم خواست آزادی، برابری، رفاه و حرمت انسان است. خواستهایی که هدف خيزش توده اى و انقلابى بوده اما تا امروز ذره ای از آن متحقق نشده است. سرکوب و کشتار ادامه دارد اما دامنه مبارزه و اعتراضات انقلابی و رادیکال مردمی با گذشت هر روز وسعت بیشتری می یابد. این موج را سر باز ایستادن نیست. همه آنچه را که در طی چندین ماه گذشته تئوریسینها و تریبونها و مدیای نوکر بورژوازی از قبیل بی بی سی و وی او ای با شعار دموکراسی و پرهیز از خشونت و انتخابات و مزخرفاتی از این دست برای مهندسی افکار عمومی، برای فریب و برای حفظ و مصون داشتن نظم ضد انسانی سرمایه داری از خطر انقلابات رادیکال و مردمی در بوق کرده بودند حالا باد هوا شده و دوباره مردم با خشم و انزجاری بیش از پیش علیه سرمایه داری و نظم ظالمانه موجود به میدان آمده اند. حباب دموکراسی و دولت انتقالی و انتخابات و تشکیل مجالس فرمالیته موسسا ن و شورای ملی ترکیده است.
حالا دیگر کسی توهمی به دروغهای شاخدار ارتش بیطرف!! که حافظ آرامش و امنیت ملی در دفاع از خاک و وطن! است ندارد. حالا دیگر این گلوله های ارتش بیطرف است که سینه های مبارزان و مردم معترض را می شکافد. کسی برای فرقه های جنایتکار و ارتجاعی اسلامیستی تره هم خورد نمیکند، حالا اسلامیستها و ارتش بیطرف با هم ساخته اند تا شاید مگر مبارزه و پیشروی مبارزه انقلابى را مهار و سرکوب نمایند .اما دیگر کسی باوری به این یاوه ها و توهمات ندارد. مردم به خیابانها آمده اند. با صراحت و روشنی نان و آزادی و مسکن و رفاهشان را میخواهند. عصام شرف نخست وزیر خودگمارده حکومت نظامیان در نهایت درماندگی و فلاکت و بن بست سیاسی استعفا نموده، حکومت نظامیان با بحران بیشتری روبرو شده و برایشان راهی جز سرکوب و قتل عام مردم مقدور و مقدر نیست.
آنچه امروز در مصر اتفاق می افتد را باید از دریچه و زاویه دید وسیع تری نگریست. آنچه در چند روز گذشته در مصر اتفاق افتاده و هم اکنون در حال تعمیق و گسترش بیشتر است٬ شکست الگو و نسخه برپایی حکومتهای دموکراسی و رفراندوم و تشکیل دولتهای انتقالی مترسک و بی اختیار و خدمتگزار سرمایه داریست. آنچه اینک در مصر پیش آمده شکست ترفند و استراتژی مزورانه آمریکا و همه دول سرمایه داری اروپا برای انحراف و سرکوب موج خيزشهاى توده اى و انقلابى براى سرنگونى حکومتهاى فاسد است. امریکا و همه دول سرمایه داری اروپایی که هم اکنون در لجن بحران و فلاکت و بن بست و ورشکستگی اقتصادی دست و پای مرگ می زنند٬ در هراس از امواج انقلاب در منطقه خاورمیانه و شمال افریقا با شعار تشکیل حکومتهای انتقالی و رفراندم و دمکراسی و حتی در مواقعی با لشکرکشی نظامی ناتو و قتل عام وحشیانه هزاران کودک و زن و انسان بیدفاع٬ کوشیده اند تا شاید از این طریق راه را بر خيزشهاى توده اى و انقلابى سد نمایند.
واقعیت اما چیز دیگری است. دروغ و ریاکاری و سرکوب و کشتار و هزار و یک جنایت دیگر بورژوازی برای بقا و برای حفظ وضع موجود دیگر جوابگو و کارساز نیست. سرمایه داری برای بقا هیچ راهی جز تحمیل فقر و فلاکت و سرکوب و جنایت بیشتر علیه انسانها ندارد. اینها باید در آینده ای نچندان دور در لیبی در تونس و در همه جای این دنیای فقر و بندگی شاهد برپایی التحریهای پرخروش و شکوهمندتری با شعار آزادی و برابری و رفاه و حرمت انسان باشند. بیگمان دیرگاهیست ناقوس مرگشان به صدا در آمده و صد البته امروز کمونیسم و چپ و آزادیخواهی محبوبترین و معتبرترین راه حل علمی و انسانی برای خروج از بحران کنونی است . *
